De trein is altijd een beetje lijden ...

Beste NMBS-ombudsman,

Mag ik toch even een kleine kanttekening plaatsen bij de acties van gisteren door een groot deel van het spoorpersoneel. Uiteraard onaangekondigd - anders konden de pendelende werknemers tegenmaatregelen nemen (telewerk bv.) en halfvolle treinen saboteren is uiteraard lang niet zo prettig als bomvolle coupés. Want als het spoorpersoneel ontevreden is, moet iedereen het weten en liefst ook nog voelen.

Van vertragingen kijk ik na bijna een half jaar pendelen niet meer op want die krijgen we zowat dagelijks voor de kiezen, met de meest uiteenlopende redenen - als er al een reden wordt gegeven (seinhuis defect, defecte goederentrein voor ons, slagbomen die niet werken, een treinbestuurder die niet komt opdagen, een breuk in de bovenleiding, brand in een schakelbord, een andere trein moet voorrang krijgen ...). Dat we meestal rechtstaand en opeengepakt als bij een veetransport van punt a naar b worden vervoerd, durven we ook al niet meer aan te klagen (uitleg : wegens omstandigheden is de trein ingekort tot zes wagons i.p.v. de voorziene twaalf (in volle spits) ; of kent u deze al : "u heeft een vervoerbewijs, mevrouw, geen plaatsbewijs"!).

Maar ik krijg het stilaan wel op mijn heupen dat nauwelijks wordt gekeken naar mensen die een aansluitende trein moeten halen. Ettelijke keren zijn mijn liefste of mijn ouders me al moeten komen oppikken in het tussenstation omdat ik weer maar eens mijn aansluiting heb gemist en anders maar liefst een volledig uur moet wachten op de volgende. Na een lange werkdag en met twee kleine kinderen in huis, is dat absoluut geen reden tot juichen. Ik werk 90 % met een flink loonverlies tot gevolg, precies om op een gezinsvriendelijker uur thuis te kunnen zijn, maar die 10 % tijdswinst gaat meestal verloren door nog maar eens een vertraging ...

Gisteravond was het dus weer van dattum. En uiteraard liet de treinconducteur zich niet zien tijdens de rit. Op het einde kregen we gewoon laconiek de intercommelding dat de aansluiting 'helaas' niet was verzekerd. Met dank voor het begrip. (sic)

Mijn oprechte medeleven met de treinbegeleider die het voorbije weekend in Dinant tijdens een schermutseling met een late reiziger onder de trein is geraakt. Ik hoop ook dat die reiziger tot het einde van zijn dagen beseft wat hij heeft aangericht. Maar ik begrijp niet waarom miljoenen treinreizigers daar alweer de dupe van moeten zijn. Eén onverlaat en het ganse treinverkeer moet lam.

En dan wil men mensen aanmoedigen om meer het openbaar vervoer te nemen ? Als Brussel iets minder fileleed over de weg betekende, ging ik gegarandeerd met de auto. Dit wordt vast een zoveelste klacht van een zoveelste reiziger in de ellenlange lijst. Jaarlijks kunnen we in uw rapport de conclusies lezen inzake stiptheid van treinen, communicatie met de reiziger enz. Maar wat brengt het uiteindelijk op ? Ik ben redelijk zeker dat mijn trein vanavond weer vertraging zal hebben. Hopelijk niet langer dan 10 minuten want anders ben ik mijn aansluiting kwijt en mag ik terug beginnen rondbellen voor een privéchauffeur. Gisteravond vroeg ik alvast aan de loketbediende of hij me naar huis zou brengen maar meer dan een schamper lachje kreeg ik niet.

Vertraagde zwaai,

Linneke

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

De verjaardagsvloek ...

14 juni