Sportieve date met dochterlief ...
Nu dochterlief haar danslessen op zaterdag zijn gestopt, vreesde ik dat ook mijn wekelijks loopuurtje geleidelijk aan zou uitdoven. Vorig weekend was dat alvast het geval - toen stond er zoveel op het programma dat een loopsessie gewoon onmogelijk was. In de week was het gelukkig wel nog eens gelukt om de baan op te gaan maar ik wou toch ook graag in het weekend de looptraditie in ere houden.
Dit weekend lukte het wel. Gecombineerd met dochterlief haar prille fietsliefde trouwens. Het bos en het veld moest ik dan wel links laten liggen, maar we vonden toch een route die leuk was voor loper én fietser. Het tempo lag wel wat lager dan mijn normale looptempo maar daardoor kon ik ongehinderd praten met dochterlief, zonder buiten adem te geraken. Want dat kind heeft heel wat te vertellen steeds maar wil ook wel een wederwoord en niet enkel een monoloog.
De tijd vloog voorbij want ik dacht dat we amper 45 minuten weg waren geweest maar bij thuiskomst bleken we een dik uur gelopen en gefietst te hebben. Ik had het gevoel dat er gerust nog een rondje bij had gekund maar voor dochterlief volstond het duidelijk want die klom in de zetel en kwam daar het eerste uur niet meer uit.
Maar ook zij vond het zeker voor herhaling vatbaar. Nu ze kan fietsen, hoef ik haar dus niet meer in de steek te laten als ik wil gaan lopen. Vanaf nu gaat ze gewoon mee! Geen afscheidstranen en geen schuldgevoel meer ...
Dit weekend lukte het wel. Gecombineerd met dochterlief haar prille fietsliefde trouwens. Het bos en het veld moest ik dan wel links laten liggen, maar we vonden toch een route die leuk was voor loper én fietser. Het tempo lag wel wat lager dan mijn normale looptempo maar daardoor kon ik ongehinderd praten met dochterlief, zonder buiten adem te geraken. Want dat kind heeft heel wat te vertellen steeds maar wil ook wel een wederwoord en niet enkel een monoloog.
De tijd vloog voorbij want ik dacht dat we amper 45 minuten weg waren geweest maar bij thuiskomst bleken we een dik uur gelopen en gefietst te hebben. Ik had het gevoel dat er gerust nog een rondje bij had gekund maar voor dochterlief volstond het duidelijk want die klom in de zetel en kwam daar het eerste uur niet meer uit.
Maar ook zij vond het zeker voor herhaling vatbaar. Nu ze kan fietsen, hoef ik haar dus niet meer in de steek te laten als ik wil gaan lopen. Vanaf nu gaat ze gewoon mee! Geen afscheidstranen en geen schuldgevoel meer ...
Reacties