Woede met negen maanden vertraging ...
Driewerf helaas maar de gevreesde brief is vandaag dan toch in de brievenbus gevallen. Moeilijk te geloven maar er bleken dus betere kandidaten dan mij te zijn ... (lacht als boer met kiespijn). Een moeilijk te verteren dreun voor mijn toch al gehavende zelfvertrouwen.
Stilaan begin ik toch nerveus te worden want ik had na nieuwjaar terug aan de slag willen gaan maar dat ziet er stilaan heel onwaarschijnlijk uit.
En ergens ben ik nu pas echt boos op mijn vorige werkgever. Want door hen zit ik in deze penibele situatie. En dat terwijl er geen enkele gegronde reden was om mijn contract niet meer te verlengen. Ze hebben me gewoon gedumpt als oud vuil en nu moet ik het verder zelf maar uitzoeken. Want niet één iemand die vraagt hoe het gaat en of ik al ander werk heb gevonden. Ondanks alle steunbetuigingen en reacties vol onbegrip toen ik het nieuws van mijn 'ontslag' net had vernomen. Uit het oog is uit het hart, zo blijkt nog maar eens. Je wordt afgedankt maar er wordt geen seconde stil gestaan bij de gevolgen ervan. En dat terwijl ze steeds hun mond vol hadden met begrippen als 'kansrijk', 'menselijk' enz. Holle frasen, dat blijkt.
Mijn reactie vol woede en frustratie komt dus met negen maanden vertraging. De roze wolk van zwangerschap en bevalling is waarschijnlijk stilaan uitgewerkt en nu komt de keiharde confrontatie met de realiteit : it's a tough world out there... En wat als ik nog maandenlang op zoek moet naar geschikt werk. Of als ik zelfs over zes maanden nog nergens aan de bak geraak.
Tot nu toe was het leuk omdat ik toch geen opvang had voor dochterlief maar binnenkort verandert dat. De onthaalmoeder opzeggen durf ik niet met de ellenlange wachtlijsten maar een onthaalmoeder betalen terwijl ik gewoon thuis zit, vind ik ook maar een rotgedachte.
Piekerzwaai,
Linneke
Stilaan begin ik toch nerveus te worden want ik had na nieuwjaar terug aan de slag willen gaan maar dat ziet er stilaan heel onwaarschijnlijk uit.
En ergens ben ik nu pas echt boos op mijn vorige werkgever. Want door hen zit ik in deze penibele situatie. En dat terwijl er geen enkele gegronde reden was om mijn contract niet meer te verlengen. Ze hebben me gewoon gedumpt als oud vuil en nu moet ik het verder zelf maar uitzoeken. Want niet één iemand die vraagt hoe het gaat en of ik al ander werk heb gevonden. Ondanks alle steunbetuigingen en reacties vol onbegrip toen ik het nieuws van mijn 'ontslag' net had vernomen. Uit het oog is uit het hart, zo blijkt nog maar eens. Je wordt afgedankt maar er wordt geen seconde stil gestaan bij de gevolgen ervan. En dat terwijl ze steeds hun mond vol hadden met begrippen als 'kansrijk', 'menselijk' enz. Holle frasen, dat blijkt.
Mijn reactie vol woede en frustratie komt dus met negen maanden vertraging. De roze wolk van zwangerschap en bevalling is waarschijnlijk stilaan uitgewerkt en nu komt de keiharde confrontatie met de realiteit : it's a tough world out there... En wat als ik nog maandenlang op zoek moet naar geschikt werk. Of als ik zelfs over zes maanden nog nergens aan de bak geraak.
Tot nu toe was het leuk omdat ik toch geen opvang had voor dochterlief maar binnenkort verandert dat. De onthaalmoeder opzeggen durf ik niet met de ellenlange wachtlijsten maar een onthaalmoeder betalen terwijl ik gewoon thuis zit, vind ik ook maar een rotgedachte.
Piekerzwaai,
Linneke
Reacties
inderdaad helemaal niet leuk !
was dit de job bij de stad of is daar wel nog perspectief (het zou mij alleszins verbazen dat het daar zo snel zou gaan) ?
naast de stad zijn er ook nog heel wat andere overheden die een verouderd personeelsbestand moeten vernieuwen en die sinds enige tijd het belang van een gedegen communicatie zeker zien zitten.
ik hoop dat het je tegen januari lukt om aan de slag te gaan.
tis natuurlijk niet zo makkelijk om je te concentreren op een actieve aanval op de arbeidsmarkt met nog een kleintje permanent op je arm. Misschien kan de onthaalmoeder je op dat gebied even ontlasten zodat je je ten volle kan gooien in het solliciteren, want dat is voorwaar geen makkelijke bezigheid.
sterkte in het verkopen van jezelf. elke solliciatie vraagt een enorme oplading en de dreun als het niet goed komt is altijd enkele dagen bekomen.
zoek je iets deeltijds of voltijds ?
vele groeten en altijd in voor een brainstorm als je het niet meer ziet zitten.
iris