Een vermenigvuldigingsverhaal ...

Een bizar gegeven doet zich momenteel voor. Om het dreigende zwarte gat te vullen, had ik vorige week een lijstje opgemaakt met zaken die ik nog wou doen voor de geboorte. Een paar dingen kan ik intussen van mijn lijstje schrappen, maar het lijkt wel dweilen met de kraan open want het groeit gewoon aan terwijl ik er naar kijk! Elke dag komen er meer punten bij dan ik kan schrappen. Kortom, misschien ga ik toch beter gewoon in mijn zetel zitten en doe ik niets meer ... :-)

Intussen doet het wel vreemd om het werk los te laten want ik heb nog de neiging om vanalles op te volgen en moet me bedwingen om niet te bellen om te vragen of ze dat niet zullen vergeten en daar toch aan zullen denken. Het is dus nog niet volledig doorgedrongen dat ik daar definitief weg ben. Al moet ik zeggen dat ik onvoorstelbaar veel droom over het werk. Het verwerkingsproces is blijkbaar dus toch begonnen. Al ben ik er nog niet meteen klaar voor om me al op een nieuw avontuur te storten, tenzij mijn nakende avontuur met Drempelkindje dan ... Dat heeft zich gisteren trouwens nog eens uitgebreid laten bewonderen bij de gyn.

Actieve zwaai,

Linneke

Reacties

Martha zei…
'Gewoon' loslaten en je overgeven aan de komst van je kindje. Ik geloof dat die lijstjes ook echt horen in de laatste fase van zwangerschap, kan me herinneren dat zwangere vriendinnen ook in deze laatste periode zo konden zuchten om alles wat nog 'moest'.
Sterkte!

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

De verjaardagsvloek ...

14 juni