De dansschoen, Sioux-indianen en andere verhalen

'Meisje' Binneke, voor ingewijden ook wel bekend als 'de dansschoen', heeft me kunnen verleiden om morgenavond een stapje in de wereld te zetten. Het is intussen al een paar eeuwen geleden dat ik nog eens het nachtleven ben ingedoken, om van het onveilig maken van een dansvloer nog maar te zwijgen! En dat voor een notoir fuifbeest in het verleden...

Ik ben zelfs nog met mijn dikke buik gaan swingen toen ik zwanger was. Niet dat die dikke buik voldoende was om eenzame hartenjagers af te schrikken. Mijn koele blikken en eenlettergrepige antwoorden waren dat wel want één ding is zeker: als ik dans, moeten ze me met rust laten! Dan wil ik één worden met de muziek en niet met een statische randdebiel die een gesprek wil aanknopen over mijn mooie ogen, de frequentie waarmee ik naar dergelijke gelegenheden kom, het weer, zijn werk etc.

De Plansjee was steeds één van mijn favoriete bestemmingen. Wel nogal populair en dus overvol maar meestal ging ik gewoon eerst een rustig glas drinken met vrienden om dan alleen het nachtleven in te duiken, tegen 2u begon er al wat meer plaats te komen op de dansvloer dus dat was ideaal. Het nachtuilgehalte van mijn vrienden was meestal iets bescheidener en ik vond het niet erg om ergens in mijn uppie een dansvloer tot puin te herleiden. Een andere topfavoriet was de Sioux in Gent. Een stemmige inrichting, een ruime dansvloer en toch meestal iets minder druk. Minpunt was dat het er nogal onregelmatig aan toeging in het fuiven en de muziekkeuze. Je had dus steeds evenveel kans voor een gesloten deur te staan, of afgrijselijke muziek naar je oren geslingerd te krijgen.

Ik ben benieuwd of de dansscène ingrijpend is veranderd sinds ik me bijna drie jaar geleden heb teruggetrokken uit het bruisende nachtleven om me in het huiselijke nachtleven met zoonlief te storten. En of het stelletje ongeregeld dat mijn vriendenkring is, me intussen kan overtroeven op vlak van nachtbrakerij.

Wordt vervolgd...