Verbandleer in de praktijk

Mijn loopbrevet is amper droog en ik ben alweer geblesseerd. Toen ik gisteravond na een weekje vegetatief bestaan weer de dijk opging, voelde mijn enkel al meteen slecht aan. Maar ram(p/m)en zijn koppige wezens dus toch de volle vijf kilometer proberen uitlopen onder het motto 'rust roest'. De laatste 100 meters lukte het langs geen kanten meer en ben ik nog mankend tot aan mijn auto gepikkeld. En bij thuiskomst kon ik pronken met een dikke, gezwollen enkel. Achillespees, gewricht, het is allemaal dik en pijnlijk... Hopelijk kan ik morgen toch weer lopen want een week rust is dus echt nefast voor de conditie. Het was puur op wilskracht dat ik nog zover ben geraakt want ik had na honderd meter al de bijna onbedwingbare behoefte om me ergens in de graskant te leggen om te genieten van het zonnetje en de huppelende konijntjes in de bermen te bewonderen... Dat moet dus dringend weer beter!

De timing van de blessure is wel optimaal. Vanmorgen volgde ik een EHBO-cursus op het werk en kregen we ondermeer verbandleer en wondverzorging. Ik zal vanavond de theorie alvast eens in de praktijk omzetten... :-) Andere gegadigden die zich graag eens door mij laten inpakken, zijn ook steeds welkom!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...