De onbemande vrouw

Het spijt me, Galaxy. Het spijt me zo dat je bijna nooit de mooiere kant van de mens hebt mogen zien en beleven. Je bent gefokt en grootgebracht om te koersen. Je startte veelbelovend met als gevolg dat mensen een strijd om jou voerden zodat je maandenlang stond te verkommeren op een zompige weide. Daar heb ik je drie jaar geleden gevonden, en het enige dat ik toen kon doen, was je regelmatig hooi en wortelen geven om de winter door te komen en je eigenaars onder druk zetten om een oplossing voor jou uit te dokteren. Even kwam ik zelfs in de verleiding om jou zelf te kopen , de strijd tussen hart en verstand ging van start. Maar uiteindelijk raakten de mannen het weer eens, en ging je tweede leven als koerspaard in. Ik verloor je uit het oog, maar dacht nog veel aan jou en volgde je vanop afstand. Het bleek een leven met veel ups en downs, aan je loopbaan te zien . Op een dag kwam je weer op mijn pad. Je deed het niet goed genoeg in de koers, en ik kreeg dus de vraag of ik je toch ni