Het kinderziekenhuis
Zes maanden geleden besloot de tandarts dat zoonlief naar de orthodontist moest want zijn mond leek haar nogal klein voor een probleemloze wissel naar een volwassen gebit. Dat leverde van mijn kant eerst een blik vol ongeloof op - zoonlief, een kleine mond? - maar nadien volgde ik toch maar haar raad op. Ook de orthodontist beaamde het ruimtegebrek in zijn mond en stuurde ons naar een stomatoloog. De eerste prognose sprak over vier kiezen die moesten verwijderd worden, bij de tweede prognose kwamen daar twee hoektanden bij en bij de laatste expertenronde eindigden we met de extractie van maar liefst vier kiezen en vier hoektanden. Dat werd dus volledige narcose … Deze week – na maanden aftellen in negatieve zin – was het zover. Met een klein hartje togen zoonlief en ik naar de dagkliniek . Na aankomst kreeg zoonlief het bij alle instructies en voorbereidingen toch wel even moeilijk, al deed het personeel alles om hem op zijn gemak te stellen. Vooral het infuus en de pijn erna schrokk