tag:blogger.com,1999:blog-27718458552121118122024-02-19T04:31:55.298+01:00De onbemande vrouwVandaag leer ik uit gisteren de lessen voor morgen ...Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.comBlogger677125tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-36109529451783628452021-08-15T13:59:00.003+02:002021-08-15T17:18:20.739+02:00Tranen voor AfghanistanFoto © Mikhail GalustovEen 20-tal jaren geleden werkte ik met hart en ziel voor Artsen Zonder Grenzen, de organisatie die ik nog steeds een heel warm hart toedraag. De voorbije dagen denk ik volop terug aan die tijd want het nieuws uit Afghanistan – de onstuitbare opmars van de Taliban - brengt tal van herinneringen naar boven. In november 2001, kort nadat de Taliban verdreven waren uit Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-53574377870670821302021-03-14T11:19:00.002+01:002021-03-14T11:27:51.628+01:00Oefenen met hartcoherentieOm mijn innerlijke onrust te bedwingen, oefen ik niet alleen met meditatie maar sinds kort ook met hartcoherentie. Een paar keer per dag, of als een gevoel van stress of bedreiging de kop opsteekt, ga ik er even bij zitten en concentreer me op mijn ademhaling. Je leert het ritme te sturen (langzamer, dieper, bewuster) om zo je hartslag regelmatiger en rustiger te maken, en je hersenen (amygdala) Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-1205280044577300782021-03-08T17:22:00.006+01:002021-03-10T07:50:18.770+01:00First the shit, then the shiftMet een
onrustige geest en jachtige natuur is meditatie een ware uitdaging. Jarenlang
heb ik immens veel weerstand opgebouwd tegen mediteren. Ik was ervan overtuigd
dat het niets voor mij was, omdat alles in mij teveel in beweging was en dan
vooral mijn hoofd. Ik was bang voor de emoties die zouden loskomen zodra ik niet
langer leefde volgens to do-lijstjes en de eeuwige gedachtenmolen.Maar de Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-669781092088496272021-03-07T11:58:00.003+01:002021-03-07T14:45:42.171+01:00Neem waar, maar neem niet voor waarGemiddeld heeft iedereen zo’n 40.000 tot 60.000 gedachten
per dag, ofwel ruim 50 gedachten per minuut (uitgaande van 8 uren slaap per etmaal) … Slechts 20%
daarvan zijn positieve gedachten. Voor het overige gaat het over piekeren,
malen en andere vormen van negativiteit. Op sommige momenten neemt die zelfs nog
meer de overhand, als je in de greep komt van een meedogenloze innerlijke
criticus die Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-7453414047664422882021-02-28T15:18:00.003+01:002021-03-05T19:20:11.352+01:00Verslaafd ...Mijn naam is
Linda en ik ben verslaafd. Denkverslaafd.Ik ben altijd
al een denker geweest en allesbehalve een prater. Toen ik klein was, legde mijn
moeder soms mijn zus het zwijgen op – die wel urenlang kon praten zonder enig
probleem – om eens te polsen naar hoe het ging met mij of waar ik mee bezig was.
Verder dan ‘alles goed’ kwam ik niet want ik had geen idee hoe ik die eindeloze
Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-53935647034229564302021-02-20T16:23:00.000+01:002021-02-20T16:23:09.502+01:00Knock knockJouw reis is
niet mijn reis. Mijn verhaal is niet jouw verhaal …Het heeft me
veel tijd gekost om dat ten volle in te zien. Jarenlang verslond ik boeken over psychologie, filosofie, spiritualiteit ... – op zoek
naar antwoorden en verlichting. Ik ontdekte dat zovelen voor mij te kampen
hadden met zielenpijn of een onbestemde honger in hart en ziel, verdwaalden in
het duister en zich een weg baandenLinnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-64264946389780489592020-06-14T11:50:00.000+02:002020-06-14T11:50:31.595+02:0014 juniVandaag net één jaar geleden liep de zusterliefde tussen Fanta en Sprite, na meer dan één jaar, compleet onvoorzien en totaal onherstelbaar op de klippen. Tot die dag leefden we samen in het kattenparadijs. Maar plots, van de ene dag op de andere, was het voorbij. Sindsdien leven ze elk hun eigen leven, zo ver mogelijk van elkaar verwijderd. En ontplooien ze zich elk op hun manier. Sprite is onzeLinnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-89734324123034129042020-05-19T13:45:00.003+02:002020-05-19T13:45:27.704+02:00De grote vraag: wat nu?
Na een paar maanden relatieve rust, escaleert de situatie met Fanta
weer compleet. Al onze inspanningen en pogingen ten spijt, ziet het er dus toch
naar uit dat we moeten uitkijken naar een nieuwe thuis voor Fanta … Haar
wildplassen neemt weer toe – eerst eens om de zoveel weken, intussen alweer
dagelijks. Soms hebben we een vermoeden wat de trigger was (een onweer, een
burenruzie …) maar Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-30122823817240853302020-05-15T10:33:00.001+02:002020-05-15T10:33:07.242+02:00In alle tijden heeft de mens een keuze ...
Dienstmededeling aan de dertigers voor de lokale supermarkt gisteren.
Een 70+-jarige vrouw verbaal aanvallen terwijl ze haar
winkelkar grondig aan het ontsmetten is, is niet de samenleving waar ik deel
van wil uitmaken of de lokale gemeenschap die ik de mijne noem. Terwijl mijn
mama deed wat hoort, kreeg ze een hele litanie over zich heen: het is al die
ouderen hun schuld dat de Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-50991625793517555682020-01-31T14:22:00.000+01:002020-01-31T14:22:32.728+01:00Fanta FantasticaVoor de buitenwereld is Fanta vooral een probleemkat, onze Fanta Fiasco. Maar voor ons is ze zoveel meer ... Want de liefde die je van haar krijgt, is met geen pen te beschrijven. Ik denk niet dat ik al ooit een kat heb gekend, die zo aanhankelijk en gevoelig is. Ze heeft immens veel nood aan contact. Waar je verschijnt, verschijnt ook zij. Slapen doet ze liefst dichtbij jou, dan grijpt ze je Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-50673863244040579342020-01-15T09:12:00.000+01:002020-01-16T13:46:58.861+01:00Sprite, de sfinx van BerlareHet verhaal van het kattenduo is gekend. Met vooral veel aandacht voor Fanta want over haar gedragsproblemen zijn intussen hele boeken te schrijven. Maar Sprite verdient ook een eigen vermelding want op haar manier is ook zij heel speciaal en uniek.
Zo is ze onze transgenderkat. Kattin van geboorte, maar haar lichaamsbouw en -houding zijn die van een kater. Eén bonk spieren. Een stoere tred. EenLinnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-62503321262565193252020-01-13T10:26:00.002+01:002020-01-13T15:01:15.632+01:00Er waren eens twee poezenellen ... Dit verhaal begint midden maart 2018. Een mamapoes op de dool besluit een nestje kittens te krijgen in een stalling achter een café. De alerte cafébaas merkt op 31 maart dat de mamapoes verdwenen lijkt en dat het nestje hulpeloos alleen is achtergebleven. Hij contacteert het asiel en ze besluiten nog even af te wachten, in de hoop dat de mama toch nog terugkeert. Op 1 april blijken 2 kittens de Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-30103817937028969712019-08-02T15:42:00.003+02:002020-01-15T09:48:00.549+01:00Je kinderen zijn je kinderen niet ...
Rationeel heb ik altijd beseft dat mijn kinderen autonome mensen zijn, unieke wezens die hun eigen leven zullen leiden en die ik enkel op weg kan helpen om hun eigen pad te vinden – met mijn onvoorwaardelijke steun. Ik kan misschien enige normen en waarden proberen meegeven, maar uiteindelijk is het hun keuze om die al dan niet aan te nemen en na te leven. Het is niet aan mij om hun richting ofLinnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-78790306824674640762018-11-05T15:16:00.001+01:002018-11-05T15:16:56.141+01:00Wat ik niet eerder deelde - deel 3
Lange tijd had ik het gevoel dat ik mentaal en emotioneel
helemaal vastgelopen was. Nergens zat beweging in. Zeker niet in mijn hoofd. De
hele wereld om me heen evolueerde, maar ik bleef verstard en versteend. Nu de
energie weer begint te stromen doordat knopen zijn doorgehakt en situaties toch
mogen evolueren, komt er stilaan ook weer beweging in het hoofd. Al gaat dat
soms gepaard met echte Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-30208819998801389582018-10-24T11:09:00.000+02:002018-10-26T12:19:29.416+02:00Wat ik niet eerder deelde - deel 2Intussen weten velen dat het Bollewerkje een bewoner minder telt. Voor sommigen kwam dat als een donderslag bij heldere hemel, voor anderen waren de signalen vooraf overduidelijk. Het moeilijkste was vooral dat zoveel de voorbije tijd onder de oppervlakte bleef als bewuste keuze om de jonge bewoners hier zoveel mogelijk te sparen. Want als we het doodvonnis van onze relatie uitspraken bij familieLinnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-51174606639168602512018-10-03T15:43:00.000+02:002018-10-03T15:54:53.262+02:00Wat ik niet eerder deelde - deel 1
Bekend Vlaanderen heeft zopas een nieuwe campagne gelanceerd om online haat te verketteren.
Ik heb altijd een dubbel gevoel bij die acties. Uiteraard ben ik ook vierkant tegen online haat en andere vormen van pesterijen. Maar eerlijk gezegd geloof ik niet in dergelijke campagnes.
Er is nooit eerder zoveel aandacht geweest voor pesten op school, op het werk en elders. Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-49925426620073574682018-09-28T19:18:00.001+02:002018-09-28T19:18:56.268+02:00De leerling en de meester ...Net voor mijn 40ste jaargang maakte ik een moeilijke tijd door. Ik voelde een immense spanning, alsof ik een elastiek was die maar een klein rukje meer nodig had om helemaal en onherstelbaar te knappen. Ik voelde me een peuter die zich onheus behandeld voelde en loeihard om zich heen wou trappen. Ik sloot de peuter op en besloot om het gewoon keihard uit te zweten, en ervoor te zorgen dat de Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-17387761726822152732018-01-23T12:10:00.000+01:002018-01-23T12:10:21.061+01:00Afscheid van Loki ...
Veel te snel na Jambo en Galaxy, moeten we ook afscheid nemen van Loki; onze Noorse god van chaos en onvoorspelbaarheid …
Want zo kwam ze in mijn leven: door een onvoorziene speling van het lot. 16 jaar geleden vertoefde ik veel in het buitenland voor het werk, en vond het maar sneu voor Jambo dat die zoveel alleen thuis zat. Ik overwoog dus een vriendje voor haar. Rond die periode wasLinnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-70266972851218966742017-11-27T15:11:00.002+01:002017-11-27T15:11:47.690+01:00RIP Galaxy (2010 - 2017)Het spijt me, Galaxy. Het spijt me zo dat je bijna nooit de mooiere kant van de mens hebt mogen zien en beleven. Je bent gefokt en grootgebracht om te koersen. Je startte veelbelovend met als gevolg dat mensen een strijd om jou voerden zodat je maandenlang stond te verkommeren op een zompige weide. Daar heb ik je drie jaar geleden gevonden, en het enige dat ik toen kon doen, was je regelmatig Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-83165383634615334622016-11-10T11:52:00.001+01:002016-11-10T11:52:18.155+01:00Restart to run ... Ongeveer 1,5 jaar geleden maakte ik kennis met de lsd-lopen (lsd: long slow distance) die uiteindelijk mijn grote liefde zouden blijken. Urenlang lopen langs velden, jaagpaden, bossen … met je ademhaling en voetstappen in perfecte cadans. Volledig één met de natuur, met de weg, met jezelf. Enkel een andere loper begrijpt waarschijnlijk wat daar zo verslavend aan is … Soms pruttelde de heup even Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-31446269549604290832016-10-31T14:01:00.000+01:002016-10-31T14:01:29.199+01:00Vaarwel Jambo ... Vorig weekend moesten we afscheid nemen van mijn oudste huisgenootje. Een lang aangekondigde dood, en tegelijk toch onverwacht en snel.
Onze voorgeschiedenis kwam in een eerdere blogpost al aan bod. En uiteindelijk heeft ze na die diagnose nog 2,5 jaren geleefd. Zelfs de dierenarts stond versteld van haar kracht en uithouding. En ik was elke dag dankbaar voor haar aanwezigheid want die laatste Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-48511210224390625362016-09-02T11:07:00.001+02:002016-09-02T11:07:50.029+02:00Een grote start ... Dat dochterlief intussen al naar het derde leerjaar gaat, hallucinant gewoon hoe snel de tijd gaat. Het lijkt nog maar een week geleden dat ik haar voor het eerst naar school bracht … Zij keek alvast uit naar de start van het nieuwe schooljaar: het weerzien met haar vriendinnetjes en zelfs opnieuw rekenen. Haar grijze hersencellen hadden er blijkbaar zin in om weer aan de slag te gaan …
Maar deLinnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-60739567742478553802016-08-05T10:40:00.000+02:002016-08-05T13:24:36.874+02:00Wat heb ik geleerd uit tendinopathie en tendinitis?Kort na nieuwjaar piekte mijn lopen. Ik liep 20 kilometer, de dag erop nog eens 12 en een paar dagen erna nog eens 15. En zo weken aan een stuk. Korte afstanden liep ik niet meer. 10 km was een eitje, ik ging vooral voor de duurlopen van 15 à 20 km. Ik had echt het gevoel dat er geen rem meer was. Dat er soms eens een zeurende pijn opstak, leek me maar normaal met een loopgemiddelde van 40 km/Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-68171442743487895042016-06-30T15:42:00.000+02:002016-06-30T15:42:04.168+02:00Afscheid van een tijdperk ... Zoonlief trok zopas de deur van de lagere school dicht achter zich. Ik herinner me nog levendig zijn allereerste schooldag ... En hij eindigde zoals hij ooit begon: met een klein hartje en tegelijk hoopvol en benieuwd naar wat komen zal ...
Het afscheid gebeurde met een Plechtige Proclamatie. In zijn speech roemde de directeur vooral de hulpvaardigheid van zoonlief. Een jongen die niet te Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2771845855212111812.post-82706939920023855522016-05-27T10:47:00.001+02:002016-05-27T10:49:01.185+02:00Aan de stakers bij NMBSIk heb niet overgewerkt, en wil compensatie daarvoor!
Dus daarvoor leg je nu al de derde dag op rij het spoorverkeer lam ... Een wilde staking, kort voor een aangekondigde stakingsdag. Ongetwijfeld kwestie van te demonstreren hoeveel inventieve manieren je hebt om je klanten op stang te jagen. Want je moet mogelijk één (maximaal twee) dagen recupdagen inleveren voor overuren die je nooit hebt Linnekehttp://www.blogger.com/profile/16750615992628138355noreply@blogger.com0