De onbemande vrouw

Het voorbije weekend stond helemaal in het teken van dochterlief en haar Eerste Communie. Het zonnetje besloot gelukkig om grotendeels van de partij te zijn dus dat was alvast één zorg minder. En naast de weerelementen droegen ook familie, vrienden en kennissen volop hun steentje bij om haar een onvergetelijke dag te bezorgen. Want: Liliia, de juf van de naschoolse opvang, mat haar een prachtig kapsel aan. Meter Bin en haar ouders tooiden haar met glinsterende bling bling. Tante Andra leverde het kleed aan dat nichtje Melissa tien jaar daarvoor had gedragen en een heus familie-erfstuk belooft te worden. Juffen en schooldirecteur zorgden voor een sfeervolle dienst in het charmante kader van de donkkapel , schouder aan schouder met zes piekfijn uitgedoste klasgenootjes.   De brievenbus puilde uit van de felicitaties en wenskaartjes. En dan waren er nog de vele mooie cadeaus die ze in ontvangst mocht nemen … En toen moest het echte feest nog beginnen ... M

Dit jaar trokken we met 11 volwassenen en 9 kinderen naar Aubel, nabij Luik. Meteen ook de introductie van ons nieuwste bendelid Els, die jong en oud met haar vrolijkheid en wijsheid kon bekoren en zo de vuurdoop met vlag en wimpel doorstond. De vakantiewoning  bleek een prima keuze met veel ruimte binnen en buiten voor het kindergeweld en ruime koelkasten voor de scheepsladingen eten en drinken die steeds volgen in ons zog. En we slaagden er zelfs in om onze uitgebreide aperitiefsessies af te wisselen met proeverijen van de Kaas van Herve en de artisanale perenstroop van Aubel , een bezoekje aan de zondagsmarkt van Aubel en een paar wandelingen. Hoogtepunt van het weekend: mijn vriendjes zelf, én het zalige buitenontbijt op zaterdagochtend. Absoluut dieptepunt van het weekend: de ontdekking dat paprikachips zowaar niet vegetarisch zijn. Tot mijn afgrijzen en ontzetting gelezen op de webpagina over negen producten die minder veggie zijn dan ze lijken . Van de andere twijfel