De onbemande vrouw

Ik weet niet goed meer wanneer het precies was maar het zal intussen toch al een vijftal jaren geleden zijn. Een man kwam langs om het plaatsen van zonnepanelen op het dak te bespreken. Het aanbod klonk alleszins heel aanlokkelijk: groene stroomcertificaten van 650 euro, gespreid over twee jaren konden we de investering inbrengen voor maximale belastingmindering enz. Kortom, we zouden heel wat besparen en onze investering meer dan dubbel en dik terugverdienen. En dat geloof(de) ik graag maar toch hebben we het niet gedaan. Waarom? Volgens het aantal zonnepanelen dat op ons dak kon, zouden we enkel nog maar ons dagverbruik kunnen dekken en zou het nachttarief – het gros van ons verbruik want elektrische accumulatoren en waterboiler laden ’s nachts op - dus nog volledig van het net moeten gehaald worden. Het rendement van de zonnepanelen was dus eerder beperkt voor ons huishouden. Toch bleef de man aandringen en zonnepanelen promoten als een heel goede belegging, door de zware subsidiëri

Paardrijden blijkt niet zomaar een hobby. Steeds meer ontdek ik dat het ook nog eens vol levenslessen zit. Zoals die keer dat het paard van zoonlief schrok van een passerende tractor, een onverhoedse beweging maakte en zoonlief in het zand beet. We lieten hem even bekomen maar verder geen medelijden: na vallen is het rechtstaan, het stof van je afslaan, terug opstijgen en weer doorgaan … Zoals in het leven zelf. Een volgende les legde de lesgeefster balken op de grond en moest zoonlief zijn paard daarover leiden. Daarbij drukte ze hem op het hart dat hij niet naar de balken mocht kijken maar dat hij er reeds voorbij moest kijken. Anders zou zijn paard zijn aarzeling opmerken en er niet over willen stappen. En toen realiseerde ik me dat het ook zo in het leven is: je mag je niet blindstaren op hindernissen want dan worden die onoverkomelijk. In je hoofd moet het zijn alsof je er reeds voorbij bent. En dan gaat het gewoon vanzelf. Een andere levensles leerden we in ‘ the Old Horses