Posts

Posts uit mei, 2010 tonen

Verlies ...

Afbeelding
Op nog geen 24 uren tijd zijn zowel zoon- als dochterlief elk door het oog van de naald gekropen. Tijdens het voorbije schoolfeest kreeg zoonlief een staander met vier lichtspots op zich. Gelukkig niet op zijn hoofd maar tegen de knie. Als ik zijn blauwe knie zie, word ik gewoonweg misselijk van de gedachte wat had kunnen gebeuren. Ik heb het niet zien gebeuren, wel gehoord en zei nog net tegen een andere moeder: wat een geluk dat daar geen kind onder stond! Toen ik besefte dat mijn kind op het nippertje aan erger is ontsnapt, was het toch even slikken. Diezelfde nacht hoorde ik plots vanuit de kamer van dochterlief harde bonken. Ik veronderstelde dat ze met haar hoofd tegen de rand lag en tumult veroorzaakte bij het woelen maar besloot toch maar een kijkje te gaan nemen. Gelukkig maar want ze bleek de parkhemel in haar bed te hebben getrokken en die was rond haar hoofd verwikkeld geraakt. De omvallende hemelstang trok de stof steeds strakker rond haar nek dus als ik niets had geho

Garageverkoop ...

Het voorbije weekend nam ik deel aan een garageverkoop in onze gemeente, samen met een 80-tal andere gezinnen. Schitterend weer maar slechts een magere verkoop. Blijkbaar was de interesse voor kinderkleertjes eerder karig. De echte tweedehandsbeurzen op locatie blijken dus beter te lopen. Wel grappig was de plotse vraag van een bezoekster: "Heb jij soms geen blog?". Stomverbaasd moest ik beamen. Blijkbaar is ze ooit eens toevallig op mijn blog verzeild geraakt. Of hoe je blog soms een eigen leven gaat leiden ... Wel leuk dat blog-bezoekers zo onverwacht een gezicht krijgen!

Wegen en meten ...

Dochterlief mocht deze week op appĆ©l bij de kinderarts. Dat was maar een formaliteit want ziek zijn is niet aan haar besteed. En ook nu slaagde ze weer met vlag en wimpel. Ze legt intussen ongeveer 11,3 kilo in de schaal en meet ongeveer 86 cm. Voor zover die metingen kloppen want dochterlief stribbelde zwaar tegen en had geen zin om in haar blootje voor een dokter te staan, laat staan om zich te laten wegen of meten. Maar bij benadering zijn dat dus haar waarden. Uit nieuwsgierigheid nam ik er even het boekje van zoonlief bij. Die woog bijna 15 kilo en mat 92 cm rond zijn tweede verjaardag. Er bestaat een formule waarmee je de uiteindelijke lengte van je zoon of dochter kunt voorspellen. Voor een jongen is dat: (grootte vader + grootte moeder + 13) : 2 + 3. Voor een meisje: (grootte vader + grootte moeder - 13) : 2 + 3. Bij de lengte van de ouders gaat dertien centimeter bij of af omdat jongens gemiddeld dertien centimeter langer worden dan meisjes. De drie centimeter die aan het ei

Oliegolf

Hemeltergend gewoon ... Daar word je toch even stil van. En dan beweren die gewetenloze geldhaaien ook nog eens dat het allemaal best meevalt - zo konden we gisteren toch lezen in de krant. Het maakt je woest, triest en opstandig.

Terrible / joyfull 2

Dochterlief geeft ons soms een voorproefje van wat ons te wachten staat bij haar terrible two-fase. Dat blijken vooral emmers krokodillentranen en huilerige smeekbeden (mama/papa, toeoeoeoeoeoe!) te zijn. Een lachertje dus na onze belevenissen met haar mannelijke voorganger. Die kreeg namelijk gigantische woede-uitbarstingen (inclusief headbangen op vloeren en kastdeuren) die we enkel konden bedaren door hem in de autostoel te wringen en onvermoeid rond te rijden totdat hij was gekalmeerd. In die periode hebben we gewoon stalen arm-, been- en borstspieren gekweekt dus een pruilend lichtgewichtje is geen enkele uitdaging meer. Helaas voor haar werkt haar tegenoffensief dan ook eerder op onze lachspieren. Zo'n stampvoetend 'kaboutertje smal' is blijkbaar moeilijk ernstig te nemen. Vooral omdat ze geen 'bokkertje' is. Als ze boos is, kunnen we haar meestal snel weer opvrolijken door haar wat te kriebelen of aan te halen. Bij zoonlief zochten we maar beter dekking tot

Leerparcours ...

Onze Bollewerkkindjes zijn zich volop aan het ontwikkelen in versneld tempo. Worden geschrapt van het to do-lijstje van zoonlief: - leren fietsen - leren zwemmen (wel nog in wording) - zijn naam leren schrijven - zelf zijn poep afkuisen na een 'groot' toilet - nagels laten knippen en haren laten wassen zonder hysterische toestanden (met wisselend succes) Dochterlief hoeft niet achter te blijven want zij maakt volop werk van: - op potje leren gaan - de Nederlandse woordenschat - zelf de trap afgaan - in een groot bed slapen ( dan moeten we wel nog eerst haar nieuwe bed aankopen ) En verder worden we geplaagd door vreselijke schrans- en vreetpartijen. Vooral door zoonlief. Ik vermoed dat die binnenkort nog een extra meter de lucht inschiet want we kunnen bijna niet meer tijdig het nodige eten inslaan en voorschotelen. Echt een plezier om te zien!

Moederdag ...

Lieve mams, wat ben je een schat Ik zoen je het liefst helemaal plat. Ik fluister zachtjes in je oor, jij  bent mijn liefste mammie hoor! Kus van mij, want met jou ben ik heel blij! Zo, dat is duidelijk! De liefde voor het mamadier is groot ... Daarna stuurde zoonlief me op heuse zoektocht naar mijn moederdagcadeau, met een paar (bijzonder schaarse) wenken in de zin van 'warm' of 'koud'. De oogst bestond uit een leuke zelfgemaakte armband en juwelenhouder. Dochterlief kon daarop niet achterblijven en pakte uit met haar eerste vingerverftekening. En om de dag nog wat extra verf te geven, heeft ze speciaal tot dan gewacht om niet enkel op het potje te zitten maar er ook daadwerkelijk een persoonlijke bijdrage in te deponeren! Maar liefst drie keer zorgde ze voor een succesvolle potjesgang ... Kortom, een memorabele moederdag!

Vrouwenlogica

Dochterlief heeft het moeilijk met de woorden 'oma' en 'opa'. 'Orthopedie' daarentegen komt schijnbaar moeiteloos uit haar mond gerold ...