De onbemande vrouw

De vakantiebalans na één week is grotendeels positief want we hebben al volop genoten van de tijd met onze monstertjes. Het weer valt gelukkig grotendeels mee zodat we veel buiten kunnen en niet veroordeeld zijn tot binnenhuisactiviteiten. Het is fijn nog eens echt tijd samen door te brengen, zonder de stress en de drukte van het normale dagelijks leven. Krijgen we meteen weer wat beter zicht op de grote en kleine kantjes van onze kroost. Zoonlief maakt nog steeds lawaai voor tien en blijft een stijfkop van gewapend beton. Maar onder dat staalharde willetje huist ook een gouden hart en dat lijkt me nog steeds het belangrijkste. Zijn ontbolsterende fantasie is de grootste revelatie van het moment. Hij waakt ook als een moederkloek over zijn zusje, al trakteert die hem al eens op een klap als hij het waagt aan een van haar speeltjes te komen. We hebben dus nog een beetje schaafwerk aan de communicatie'skills' van dochterlief want momenteel spreken vuisten volgens haar nog luider

Ons Bollewerkje is momenteel met vakantie. Vier weken genieten van elkaars gezelschap. Tijd om de batterijen op te laden ... Dochterlief bloeit alvast open want na amper een week klautert ze schaterend, gierend en kwetterend door het huis. En ook in de auto voert ze stilaan het hoge woord - nu de maxicosi is ingeruild voor een autostoel kan ze ons beter gadeslaan en dat hebben we geweten ... Terwijl we steeds dachten dat zij stil van natuur was. Toch niet tijdens de vakantie ... :-) Zoonlief verbaast ons dan weer door zijn openbloeiende fantasie. Het is werkelijk een plezier om hem te zien spelen met zijn playmobiel en stiekem de conversaties tussen zijn mannetjes te beluisteren. Als moeder leer je zo soms nog wat bij ... Grootse reisplannen koesteren we niet. Een paar daguitstapjes zullen al extravagant genoeg zijn want dochterlief eist regelmatig een schoonheidsslaapje en liefst thuis in haar eigen bed. Dat verkleint de uitstapmogelijkheden gevoelig. Al dwingen we haar soms tot enige

Beeld je in ... ... dat je plots te horen krijgt dat je toch jobperspectieven hebt waar je al een half jaar zo graag werkt ! Beeld je in ... ... dat je een college van het vroegere werk tegenkomt die verzucht dat het daar nog altijd hommeles is op vlak van communicatie ! Beeld je in ... ... dat je dochter haar eerste woordje zegt en daarbij niet kiest voor de klassiekers 'mama' of 'papa' maar voor een welgemeend 'boe!' tijdens een zoveelste kiekeboespelletje !

Medelijdende zielen kunnen weer opgelucht ademhalen want de nachtrust ten huize Bollewerk is grotendeels hersteld en dit zonder noemenswaardige familiedrama's. De eerste nacht huilde dochterlief de ziel uit haar lijf. De tweede nacht hield ze het na een uur wenen voor bekeken. De voorbije nachten sliep ze braaf door zonder een kik te geven. Een slimme meid, inderdaad. En een domme mama die niet eerder het been zo stijf hield. Enkel zoonlief gooide nog wat nachtelijk roet in het eten maar hem is zopas verzekerd dat hij de rest van de nacht in de veranda mag zitten als hij het waagt ons nog wakker te maken voor een snottebel of een kreuk in zijn laken. Vastberaden zwaai, Linneke

Schoolvakantietijd betekent voor vele ouders naarstig puzzelen met opvangmogelijkheden. Gelukkig ontsnappen we dit jaar aan die ellende want de onthaalmoeder ontfermt zich een halve zomervakantie over dochterlief en zoonlief kan terecht op mijn werk, gaat eens een dagje bij oma of blijft thuis bij papa. Nog twee weken en dan begint ook mijn zomervakantie. Voorlopig geen grootse plannen, enkel de mateloze wens om eens ongestoord en uitgebreid uit te slapen. Waarom ? Read it and weep ... Zaterdagnacht : middernacht - zoonlief heeft zware hoestbui door verstopte neus maar weigert pertinent neus te snuiten. Na dik half uur ben ik zijn scène beu en sluit zijn kamerdeur. Half drie : dochterlief heeft honger en krijgt daarna ook een hoestbui zodat ik nog een paar keer uit bed moet om haar tutje te geven. Zes uur: zoonlief wil een 'grote boodschap' deponeren in de WC-pot en houdt me met luide stem op de hoogte van de stand van zaken. Als hij eindelijk klaar is en ik zijn billen vakkund