De onbemande vrouw

De stressmeter op het werk heeft de voorbije weken constant in het dieprood gezeten. Echt gezond is dat vast niet voor lijf en leden maar anderzijds, never a dull moment ... :-) Gelukkig begint het stressniveau nu ietwat te minderen. De folders en brochures zijn in een stroomversnelling geraakt, de eerste advertenties zijn klaar. Er is uiteraard nog een berg werk te verzetten op veel te weinig tijd en met absurd weinig mensen, maar de meest dringende klussen lijken toch vooruit te gaan. Nu moet ik alleen nog een drukker pogen sussen die al een tijdje mijn telefoon belaagt met diverse doemscenario's en een steeds dreigendere toon aanslaat ... Normaal gezien kunnen volgende week de eerste folders in druk gaan. Op een maand tijd mag hij dus een reuzeopdracht uitvoeren want de drukorder omvat 33 000 brochures, 63 500 folders en nog een paar gigantische mailings naar tienduizenden adressen. Over het bedrag dat daarmee gemoeid gaat, durf ik niet eens na te denken ... Als mijn ploeg er ef

Vanmiddag raakte ik amper de campus uit. We werden overspoeld door betogende studenten , op de barricaden tegen de gebrekkige financiering van het hoger onderwijs. Even verderop in de straat stond een legertje geüniformeerde mannen van de oproerpolitie, met zwaar materieel. Maar de wapenstokken, traangasbussen en waterkanonnen mochten op stal blijven want al bij al bleef het 'studentengeweld' allemaal heel ludiek, met trommels, fluitjes, djembé, vlaggen, enz. Bij mijn weten is de betoging dus heel vreedzaam verlopen. En ook de online krantenkoppen spreken niet meteen van een stad in vuur en vlam. Geen gekantelde wagens dus die in de fik werden gestoken. Geen winkeletalages die aan diggelen werden geslagen. Geen knokpartijen met politiemannen. Merci aan de jeugd van tegenwoordig hiervoor! Dankbare zwaai, Linneke

Deze week was ik s ochtends bijna getuige van een zwaar ongeval. Toen ik zoonlief veilig - nou ja, dat hoop ik tenminste want sommige berichten doen je vertrouwen in scholen niet meteen deugd - had afgezet, was even verder de straat volledig afgesloten. Ambulance, MUG, brandweer, politie, medische tent ... het zag er duidelijk niet goed uit voor de betrokkenen. s Avonds bleek het te gaan om een 19-jarige jongen die op slag was gedood bij het ongeval. Dan moet je toch even slikken. Want ik kon mijn zoon s avonds weer probleemloos in de armen sluiten, maar andere ouders moesten op hetzelfde moment afscheid nemen van hun kind. En dat lijkt me gewoon hartbrekend, of je kind nu 2, 19 of 26 is ...

Oeps, vannacht een flater van jewelste! Ik was even de basic essentials voor zoonlief vergeten ... Ik had zoonlief gisteravond al ruim voor bedtijd een pyama aangetrokken en daarom nog geen pamper. Maar die broodnodige pamper ben ik hem dan wel nog vergeten aandoen voordat ik hem instopte. Gevolg om 1u30 vannacht: een huilende zoon die ik druipnat uit bed mocht plukken. Schaamtevolle zwaai, Linneke

Van 17 tot 25 november loopt de Voorleesweek . Daar hoort een site bij die ik toch eens grondig wil bestuderen want nog voordat zoonlief geboren was, droomde ik er al van om hem heerlijk voor te lezen. Ik zou hem maar wat graag de liefde voor boeken en taal meegeven. Voorlopig heb ik evenwel nog niet veel succes geoogst met mijn talrijke pogingen. Ik heb de voorbije jaren en maanden een berg leesvoer-op-maat aangesleept - Jip&Janneke, Luiereend en Potjeknor, Wat is het?-boekjes, prentenboekjes, Pippo ... - maar veel interesse oogst ik daarmee niet. Overdag rustig op de bank zitten bij mama met een boek op schoot, het kan hem dus niet bekoren ... Daarvoor heeft hij het veel te DRUK en moet hij veel te veel DOEN. En voor het slapen gaan een boekje lezen, is een even slecht idee want dan wordt hij erg opgewonden zodat hij niet meer in slaap geraakt. En neen, beste lezer, ik lees hem niet voor uit Playboy maar blijkbaar wakkert mijn voorleesstem enkel zijn zin aan om terug te beginnen

Er mag ook nog eens gelachen worden in ons klein, verscheurd landje! Het Formatielied ... Er is trouwens niets nieuws onder de zon, zo leert ons een blaadje uit de oude doos ! Na meer dan 150 dagen is het nog altijd niet duidelijk of oranje-blauw uiteindelijk nog victorie zal kraaien of bezig is aan een uit de hand gelopen zwanenzang ... Politieke zwaai, Linneke

De voorbije weken is het hectisch in het kwadraat geweest op het werk. Vandaar de lange stiltes op dit blogfront. En dat vertaalde zich thuis helaas ook in een kortaangebonden en langtenige zeurmoeder. Maar er is licht aan het eind van de tunnel want het werk begint een beetje te vlotten, en dat vertaalt zich in een iets beter slaappatroon, een iets toegenomen zielerust en dus een iets stijgende humeurbarometer. :-) Al heeft het blijkbaar ook wel zijn voordelen om eens kortaangebonden en chefferig te zijn op het thuisfront want gisteren gehoorzaamde zoonlief voor het eerst op slag bij de start van mijn afteldreigement richting 'de hoek'. Zelfs mijn liefste wierp me een verbijsterde blik toe want ons monstertje is normaal gezien niet zo'n mak lammetje. Meestal is elke 'neen' van ons enkel het startsein voor een urenlang gevecht want meneer is gezegend met een granieten wil en een betonijzeren koppigheid. Daar bijten we dus geregeld onze tanden op stuk. Maar dat was g

Zoonlief heeft het voorbije weekend voor het eerst echt bewust Sint-Maarten gevierd. Hij kan zich nog weinig voorstellen bij de betekenis en historiek van die goede heilige man maar dat er cadeautjes - en snoepgoed - waren, dat heeft hij heel goed en vooral heel snel begrepen! De spits werd zaterdagavond afgebeten met het bezoek van zijn peter en neefje. De Sint had voor het kindergrut (en hun papa's) een torenkraan op afstandsbediening (met de obligate lichtjes, geluiden enz.) gebracht. Het manvolk was natuurlijk zwaar in de wolken en met geen stokken meer van het speelgoed weg te krijgen. Zondag kwam er een vervolg bij oma. Ik had zoonlief onderweg al toevertrouwd dat de Sint misschien ook bij oma en meter was langs geweest, waarop hij met kordate tred het huis binnenstormde en alle beleefdheidsregels aan zijn laarzen lapte met de openingsvraag: "cadeautje!?"... Nog een geluk dat dergelijke uitlatingen uit de mond van een bijna 3-jarige vooral nog schattig en innemend k

Een leuk filmpje waar ik zo zelf in zou struinen. Stel: je stapt een publiek toilet binnen waar een vrouw zich uitgebreid staat op te maken voor spiegel. Je gaat naast haar staan om je handen te wassen maar ... je ziet je spiegelbeeld helemaal niet ... Verbijsterde reacties en een prima staaltje acteertalent van de tweelingzussen die overtuigend de schminkdoos spelen.

Zoonlief heeft me de voorbije nachten al een paar keer rond 4u uit bed gejaagd (tutje kwijt, neusje verstopt, regen ...). Normaal gezien val ik zombiegewijs meteen weer in slaap maar het gaat ietsje moeilijker tegenwoordig. Stresslevel op het werk slaat weer duchtig in het rood en dat begint zich ook s nachts te wreken. Dan begin ik plots te denken aan al het werk dat nog moet gebeuren voor de kerstvakantie (1 brochure, 17 folders, nieuwjaarskaart, affiche, 2 advertenties, mediacampagne voor begin januari ...) en begint mijn tikker op hol te slaan. Rond zes uur lig ik dan moegepiekerd eindelijk, bijna, terug in slaap en een kwartier later loopt de wekker af. Argh! I'm not amused ... Slaapdronken zwaai, Linneke