Posts

Posts uit oktober, 2007 tonen

Blackadder

Afbeelding
Vanmiddag een fijn brokje jeugdsentiment meegemaakt. Ik was aan het grasduinen in de DVD-afdeling van Standaard Boekhandel toen ik opeens stootte op de Blackadder -tapes. Ik herinnerde me plots de tijd - pakweg tien jaar geleden - dat ik een vurige fan was van Blackadder (Rowan Atkinson in een glansrol waar Mr. Bean compleet bij in het niets valt). Vooral de tweede reeks was mijn topfavoriet. Ik kan nog steeds (jawel, en dat ondanks een heel lamentabel werkend geheugen) hele stukken tekst opdreunen die zijn blijven hangen. De ondertitels waren meestal een erbarmelijke vertaling maar de originele uitspraken (metaforen, hyperbolen en citaten) waren om duimen en vingers bij af te likken ... Je raadt het al, ik kon gewoon niet buiten zonder 'mijn' Blackadder onder de arm geklemd. Nu is het uitkijken naar een kille winteravond waarbij ik onder een dekentje kan kruipen om oeverloos te genieten. Bob de Bouwer en aanverwanten zullen dus even moeten wijken. Iemand zin om zoonlief even k

Vakantie: puzzelen voor ouders

Herstvakantie! Tenminste voor zoonlief want wij werken gewoon naarstig door. Dat betekent dat we onze kleine held overdag in de gemeentelijke buitenschoolse kinderopvang dumpen. Het was gisterochtend een eerste kennismaking voor hem. Gelukkig viel het aantal kinderen goed mee - dat was tijdens de overbevolkte zomervakantie naar verluidt nogal wat anders - en was er veel nieuws te verkennen zodat hij zonder verpinken zijn trouweloze moeder de deur zag uitgaan. Op zulke momenten ben ik steeds opnieuw blij dat hij zo zelfstandig is en niet aan mijn rokken hangt. Mijn teer moederhart zou iets teveel bloeden anders en mijn eeuwige schuldgevoel als werkende moeder is zo al groot genoeg. Deze vakantie is meteen ook een eerste kennismaking met het obligate robbertje vechten-om-een-plaatsje-voor-de-kinderen-van-werkende-ouders. Tot september ging zoonlief naar een onthaalmoeder en moesten we ons daar geen zorgen over maken. Maar nu hij tot het schoolgaande grut behoort, moeten we zorgen dat zoo

Het leven zoals het is, deze week ...

Afbeelding
Nu de eerste opsporingsberichten me bereiken een vlugge boodschap om te laten weten dat alles prima gaat ten huize Bollewerk en ten velde. Maar het was een vergaderrijke en vormingsvolle week die maar weinig tijd liet voor bloguitstapjes. In al die drukte toch nog een tandartsbezoek kunnen afleggen en oef: alles in orde. Er was weliswaar een stukje van een vulling gebroken maar dat heeft ze probleemloos kunnen herstellen - zelfs zonder verdoving. Dat zit zo, ik haat spuitjes en zolang ik niet krimpend van de pijn uit haar tandartsstoel spring om als een bloedend konijn haar wachtkamer in te stormen, respecteert ze mijn vrees zoveel mogelijk door alle activiteiten tot op mijn pijngrens zonder verdovingsspuit uit te voeren. En ja, ik bijt liever eens even harder op mijn tanden (enkel figuurlijk want ik vermoed dat er fikse boetes en gevangenisstraffen staan op het afknauwen van tandartsvingers) dan een spuit in mijn bek te krijgen en dan urenlang met hamsterwangen rond te sjouwen. Ik heb

Een smurfverhaal ...

Gisteravond ten huize Bollewerk. Zoonlief was redelijk moe en struikelde dan ook over elk pluisje op de grond, met menig huilconcert tot gevolg. Mijn liefste vond het dan ook beter om hem klaar te maken voor bed. Terwijl hij zijn tegenspartelende nazaat een pyama aantrekt, roept hij me plots bij zich met een ongeruste klank in zijn stem. Als ik tot bij hen ga, toont hij me de hand van zoonlief die er vreemd blauw en verkrampt uitziet ... In een flits zien we ons al naar de spoeddienst vliegen met die gebroken arm en krijg ik onheilsbeelden van afgestorven zenuwen enz. voor ogen. Maar zoonlief brult het huis niet langer bij elkaar, wat je toch mag verwachten bij een dergelijk kwetsuur, dus ga ik op onderzoek uit. Die arm en hand blijken helemaal niet zo verkrampt, hij kan zelfs nog in mijn vingers knijpen. En hij moet lachen als ik zijn handje open en over zijn handpalm kriebel ... En dan merk ik plots op dat hij een blauwe pyama aanheeft en dat die op een bezwete huid wel eens durft kl

Veggielympics

Afbeelding
Op zaterdag 20 oktober lanceert EVA haar Donderdag Veggiedag campagne , die de Vlaming wil stimuleren voortaan op donderdag zoveel mogelijk vegetarisch te eten. Als start van de campagne organiseren ze de allereerste Veggielympics op de Gentse Kouter op 20 oktober om 14u. Kom langs en doe mee met fantastisch originele groentendisciplines zoals bloemkool benji, peerwerpen, pak de preis en sappentrappen. Kortom, allen daarheen! Militante zwaai, Linneke

Ten oorlog!

Vanmiddag speelde mijn 'zalvende zuster syndroom' plots op. Terwijl ik in een broodjeszaak stond, waren we getuige van een luidruchtig dispuut op straat. Een WWF -meisje dat mensen aansprak om eventueel lid te worden, kreeg het aan de stok met een man die het niet zo begrepen had op milieu- en andere groene organisaties. Het meisje keek als een paard in de regen terwijl zijn verbale vuistslagen op haar neerkwamen. Zijn scheldtirade nam steeds grootsere vormen aan en ik begreep maar niet waarom ze in godsnaam bleef staan want een gesprek was in de verste verte niet mogelijk. Toen ik eindelijk buiten stapte met mijn broodje, had ik er dan ook mijn buik van vol - en dat nog voordat mijn broodje op was. De rij nieuwsgierigen op straat groeide intussen aan maar niemand die een poging deed om in te grijpen. Ik stapte dan maar kordaat op hen af, greep haar bij de arm met de melding dat ik haar dringend nodig had en trok haar de straat uit. De man was te verbouwereerd om te reageren en

Gezond verstand op de kermis

We blijven even in kermissferen. Zo heeft de Stad Gent zopas beslist om geen dieren meer toe te laten op de kermis , ze spreken dan vooral over de ponymolens, minipistes waar afgestompte paardjes urenlang rondjes moeten draaien. Dat kan ik uiteraard enkel toejuichen want als ik die toestanden zie, heb ik altijd zin om in ware cowgirlstijl de paarden te bevrijden ... Zoonlief zal dan ook nooit op zo'n 'attractie' mogen gaan. Als ik wil dat hij eens op een paardenrug zit, zal ik wel zorgen voor een 'echt' paard. Dierenbevrijdingszwaai, Linneke

De grote kermis

Afbeelding
We blikken terug op een zonovergoten weekend, waar we dan ook met volle teugen van genoten hebben. Zo zijn we zaterdag met 'de Bende' naar Bellewaerde gegaan. Mijn liefste heeft zijn voetbalschoenen voor één keer aan de haak laten hangen en besloot met ons mee te gaan. Zoonlief werd voorbereid door hem te verheugen op een grote kermis. Bij aankomst botsten we ook nog op een cameraploeg in het zog van Wendy , Franske en Clément. We hadden verminderingskaarten en zoonlief kon nog net onder de 1 meter-lat dus dat dagje vermaak heeft ons zelfs geen buitensporig bedrag gekost. Ik wist vooraf niet zeker of er voor zoonlief wel genoeg te doen zou zijn maar dat bleek ter plaatse een dikke meevaller. Hij kwam ogen en oren te kort en zat te glunderen en te blinken in de treintjes, autootjes, karretjes, molentjes ... Het was een plezier hem zo te zien genieten. En ook voor de rest van het gezelschap was er meer dan genoeg te doen. Het weer was prima, het gezelschap uitgelezen en de wach

Kaartproblemen

Zuslief vroeg me om een voorraadje parfum in te slaan voor haar en haar hubby. Ik kan daar aan een voordelig prijsje aan geraken dus goede ziel die ik ben, toog ik tijdens mijn lunchpauze naar de parfumshop . Alles meteen gevonden dus in no time stond ik aan de kassa. Maar daar bleef ik wel even staan want mijn kaart weigerde dienst. Limiettijd overschreden, piepte het irritante toestelletje keer op keer. Na vijf pogingen op drie verschillende toestellen hebben we het opgegeven en ben ik met lege handen teruggekeerd. Onderweg nog eens gestopt bij een bankautomaat maar ook daar kreeg ik nul op het rekwest wegens 'weeklimiet overschreden'. Slik... Ik begon al te zweten en me diverse scenario's voor de geest te halen: bij het tanken donderdag heb ik de slang (hoe noemt zo'n ding eigenlijk?) niet goed teruggehangen en sindsdien tankt heel Vlaanderen op mijn kosten. Of bij het winkelen in de supermarkt vrijdag heb ik een verkeerd bedrag (een honderdvoud van het werkelijke) g

Werelddierendag

Een extra aai en een handvol lekkers voor de poes en de hond, een geut vers water voor de goudvis, een nieuw radje voor de hamster, een snoepstokje voor de kanarie of grasparkiet, ... Kortom, vandaag mogen alle registers open want het is ' werelddierendag ' en dat zal menig huisdier geweten hebben... Een heel nobel initiatief dat ik enkel kan toejuichen, al vervult het me soms wat met cynisme. Wie bijna een jaar heeft gewerkt voor GAIA weet dan ook iets te goed tot wat voor wreedheden een mens in staat is tegenover dieren (huis- en andere). De beelden en verhalen over verwaarlozing, dumping, mishandeling, misbruik, enz. zullen me bijblijven tot mijn allerlaatste snik. Sindsdien neem ik die beruchte dierenliefde van vele baasjes dan ook met een grote korrel zout. De beestenboel is daarmee nog niet achter de rug want morgen is 'dag van de leraar' . :-) Zou de kleuterjuf ook blij zijn met een aai, of toch liever wat lekkers? :-) Feestelijke zwaai, Linneke

1 oktober: Wereld Vegetarisme Dag

Vandaag is het wereld vegetarisme dag . Aangezien het voor mij elke dag veggiedag is, zal dat hier niet veel verschil uitmaken. Voor jou misschien wel ? Uit het persbericht: Een derde van een paard, 5 runderen en kalveren, 7 schapen en geiten, 24 konijnen en wild, 42 varkens, 43 kalkoenen en ander gevogelte, 789 vissen en 891 kippen. Dat zijn de dieren die gedood worden om de gemiddelde Belg tijdens zijn of haar hele leven van vlees te voorzien. In België worden jaarlijks zo’n 285 miljoen dieren gedood voor voeding. 'Die hard'-vleesfanaten kunnen klein beginnen Bijvoorbeeld met de EVA -actie 'Donderdag Veggiedag' : één dag in de week zonder vlees of vis; realiseerbaar, praktisch en laagdrempelig. De boodschap: je doet iets voor je lijf, je doet iets voor de planeet. Zonder op iets te moeten inboeten. Integendeel zelfs: een nieuwe wereld van smaak gaat voor je open. Militant diervriendelijke zwaai, Linneke

Wie laatst lacht...

Vrijdagavond een rondje gaan lopen. De buurjongens stonden gniffelend toe te kijken bij mijn vertrek maar bij mijn terugkeer een half uur later was er toch al iets meer bewondering te bespeuren. Eentje heeft zich zelfs voorgenomen om eens mee te gaan lopen. Right, net wat mijn fragiele zelfbeeld nodig heeft, een 14-jarige loopcompagnon die mijn bejaarde looptempo aan de galg praat. Al is mijn liefste er van overtuigd dat ik zo'n knaapje rauw bij het ontbijt opvreet met huid en haar, laat staan bij een ronde van 5 km. Ik laat hem maar in de waan. Toch mooi als je liefste zo bewonderend over je kunde denkt! :-) Vanavond de derde week start-to-run in Berlare. Vorige week begon de oorspronkelijke groep al uit te dunnen. Benieuwd hoeveel er vanavond van de 64 ingeschrevenen overblijven. Het menu is nog een lachertje: achtereenvolgens 1, 2 en drie keer 3 minuten lopen. Rond het voetbalveld. Jaja, mijn leven is zoooooooo spannend! Gezwinde zwaai, Linneke