De onbemande vrouw

Morgen 30 maart staat in het teken van Equal Pay Day , oftewel een warm pleidooi tegen de loonkloof tussen mannen en vrouwen. In vele sectoren is het blijkbaar nog steeds zo dat vrouwen met eenzelfde diploma en voor hetzelfde werk toch minder verdienen dan hun mannelijke tegenhangers. Studies spreken zelfs van 13 à 39% ! Zelf kan ik daar niet over getuigen, toch niet voor zover ik weet. Veel duidelijker vind ik het 'glazen plafond' dat ervoor zorgt dat managementfuncties nog steeds vooral door mannen worden ingevuld. Dat is dan weer wel een vaststelling die ik ook naar mijn werkstekken kan doortrekken. Slechts heel uitzonderlijk had ik eens een vrouwelijke baas en ook hier stel ik vast dat op een 16-koppige directie we slechts vijf vrouwen tellen - en blijkbaar is dat niet eens een slechte verhouding in vergelijking met vele andere bedrijven, organisaties en instellingen...

Zoals trouwe lezers weten, ben ik vorige week maandag gestart met het start-to-run-programma in Wichelen. Ik heb peentjes gezweet bij mijn aanloop ernaartoe – oh boy, hopelijk maak ik me niet hopeloos belachelijk als vleesgeworden schommel - maar het blijkt allemaal best mee te vallen. Tot nu toe – halfweg de tweede week - is er nog geen druppel zweet gevloeid. De eerste week startten we met een twintigtal aspirant-lopers vol goede moed, deze week zijn we al met bijna veertig ! En de goede moed blijft momenteel nog intact want de organisatoren gaan voor de langzaam aan-aanpak. Het trainingsschema doet evenwel vermoeden dat de piste er over een paar weken na de training iets meer als een slagveld zal uitzien, maar laten we het van week tot week bekijken… De eerste week bewees nochtans hoe het moederschap soms mooie plannen doorkruist. Mijn voornemen om elke maandag en woensdag de loopschoenen aan te trekken, strandde al op woensdag. * wijst met beschuldigende vinger naar zoonlief * Bran

Mijn geloof en vertrouwen in de medische wetenschap is nog maar eens onderuit gegaan. Branco kampt al een paar weken met een hardnekkige hoest die hem - en ons - uit de slaap houdt en regelmatig tot kots- en huilbuien leidt. Midden vorige week dus naar de huisarts. Verdict: longen helemaal vrij, neusje zwaar verstopt en dat veroorzaakt die hoestbuien (ik bespaar jullie de volledige uitleg). Gisteravond naar neus-keel-oor-arts. Verdict: neusje helemaal vrij. En die hoestbuien dan ? Geen idee - misschien een allergie ? En zo blijven we bezig en sponsoren we dokters van allerlei pluimage... En Branco, die hoestte voort...

Punklook met schuim , originally uploaded by linnekevw .

Ik begin me stilaan een echte blogger-groupie te voelen. Vrijdag nog maar eens een seminarie gevolgd, deze keer over corporate blogging. Veel do's en dont's maar kort samengevat komt het neer op het volgende : een medium met een potentieel groot bereik, een relatief lage kostprijs maar heel arbeidsintensief. Een blog starten is één zaak en dan nog een makkie maar hem systematisch onderhouden en actualiseren is een werk van lange adem. Veel bloggers starten dan ook vol goede moed maar hun goede intenties stranden op middellange termijn wegens andere of meer urgente prioriteiten. Ik zal dus maar beginnen met voor eigen deur te vegen en te zorgen dat hier regelmatig iets nieuws te rapen valt voor mijn schare trouwe lezers. Het nieuwtje van de dag is dat de bloggers zich in die mate beginnen te organiseren dat ze nu ook al awards beginnen uit te reiken : met name het evenement bwards 2006 van het voorbije weekend. Tot mijn verbijstering was ik niet eens uitgenodigd, laat staan ge

Als bewijs dat ik echt wel mee ben met alle feestdagen à la dikketruiendag, internationale vrouwendag, dag tegen het racisme, ... een actueel verslagje over D-Day voor het (drink)water ! Tijdens deze editie van Wereldwaterdag had ook mijn eigen Arteveldehogeschool namelijk een stukje boodschap in de mediapap te brokken. Zo is vanmorgen een gloednieuwe waterwebsite voorgesteld, een gemeenschappelijke productie met de Vlaamse Maatschappij voor Watervoorziening. Media-aandacht was er alvast genoeg want VTM, AVS, Radio 2, Het Laatste Nieuws, Het Nieuwsblad en een stelletje lokale verslaggevers struikelden zowat over elkaars voeten. De site biedt een mix van nuttige weetjes en leuke spelletjes. Kinderen en jongeren van 6 tot 14 jaar kunnen er op een speelse manier ontdekken hoe drinkwater wordt gemaakt en krijgen tips om zorgzaam met dat water om te springen. Tot zover de publiciteitstekst. De rest moeten jullie zelf maar ontdekken… Dorstige zwaai, Linneke

Vannacht om 00u30 galmt een ruitendaverend “mamaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!” door het huis. Zoonlief heeft een verstopte neus en ik mag die dus spoelen. Als we dan toch beneden zijn, vindt hij dat ik maar meteen ook zijn luier kan verversen. Ik heb zijn luier nog maar pas losgemaakt of hij springt recht en sprint naar zijn potje. Nog geen minuut later toont hij me enthousiast het resultaat : een plas om U tegen te zeggen ! Ik sta even in beraad of ik ook s nachts voor de hele ceremoniële rimram moet gaan maar aangezien hij zichzelf trakteert op een daverend applaus en minstens hetzelfde van mij verwacht, is dat blijkbaar geen echte vraag. Dus : potje legen in de WC en uitspoelen, Branco mag doortrekken, en dan het obligate stempeltje op de hand en zelfgekozen stickertje op de dikke duimenkaart . Ook daarna is hij nog altijd zo opgewonden door zijn eigen plasprestatie dat ik hem slechts met veel moeite terug in bed krijg. Wat hem betreft, had de nieuwe dag al mogen beginnen ! We zijn dus bego

Een ronkende titel die ook nog eens de lading dekt want jawel, ik héb wat (bij)geleerd gisteren ! Gisteren heb ik namelijk de eerste dag bijgewoond van een driedaags Arteveldeseminarie over web 2.0 oftewel de sociale media, een term die slaat op nieuwe fenomenen als weblogs, podcasts, wiki's, on line communities... Kwestie dat deze blog een beetje meer wetenschappelijk onderbouwd geraakt (as if !). Het ochtendprogramma bood alvast een paar interessante speeches. Illustere (blogger-) voorgangers zoals Tom De Bruyne , Luc Van Braekel en Clo Willaerts kwamen hun ding doen. Ik ging vooral buiten met de verzuchting wanneer ik in godsnaam de tijd zou vinden om al die interessante sites (picasa, flickr, you tube, last.fm enz) uit te spitten en te ontdekken. En ik begon meteen kwijlend te dagdromen over mogelijkheden om ons personeelsblad - dat een stille dood aan het sterven is - nieuw leven in te blazen door een vorm van interne blogspot... In de namiddag waren er ook parallelsessies waa

Nu ik zelf de eer en het genoegen heb om als ouder mijn koppige peuter al eens naar ‘De Hoek’ te verbannen als hij het werkelijk te bont maakt, moet ik veel terugdenken aan mijn eigen kindertijd. Mijn zus en ik waren eeuwige strijders en soms werd het mijn nochtans met engelengeduld bezeten moeder toch eens te veel en vlogen we in ‘De Hoek’, elk een andere weliswaar. Ik heb dat enkel nooit ervaren als een straf. Met mijn gulle fantasie begon ik met mijn vingers de motieven van het behang te volgen, zag er doldwaze figuurtjes in en begon hele verhaaltjes te spinnen. Ik vond het dan ook meestal jammer als we uit ‘De Hoek’ mochten want mijn verhaaltjes waren nog lang niet uitgespeeld… Of mijn zus met evenveel plezier aan die hoekige intermezzo’s terugdenkt, is maar de vraag en of mijn moeder ooit heeft beseft dat haar gesel eerder een streling voor me was, weet ik evenmin. Zo slim was ik wel om dat voor mij te houden. Tot nu toe heb ik ook niet het gevoel dat Branco ‘De Hoek’ werkelijk al

Het voorbije weekend trok ik met zoonlief en 'De Bende' naar de Ardennen. Een ontieglijk klein plaatsje genaamd Blier, nabij Erezée en Hotton, was het doelwit. In de vorm van maar liefst 12 vrolijke vrienden en 4 kids hebben we een vakantiehuisje op een heuvel bestormd - nou ja, huisje... : met 4 badkamers, 2 keukens, 2 eetkamers, 2 woonkamers en 6 slaapkamers was er van plaatsgebrek alvast geen sprake. Het is heel erg meegevallen. De systematische twistappels tussen moeder en zoon buiten beschouwing gelaten (vooral bij (pogingen tot) verpamperen en aan- of uitkleden), heeft Branco zich voorbeeldig gedragen. Zelfs s nachts. Een feit waar kamergenotes Binneke en Crien vast heel dankbaar om zullen zijn na alle horrorverhalen over de nachtrust van Branco en zijn parents... :-) Zaterdag was het weer erbarmelijk maar hebben we toch een heuvel beklommen (hijg, hijg, wanneer vinden ze buggys met motor uit?) en zijn we in de namiddag de grotten van Hotton ingedoken. Een memorabele ond